പാരമ്പര്യത്തിന്റെ ശക്തിയും തിളക്കവും പുതുകവിതയുടെ ഭാവുകത്വമുള്‍ക്കൊള്ളുന്ന രചനാരീതിയും ലോപയുടെ കവിതകളെ ശ്രദ്ധേയമാക്കുന്നു. ആഴം, അതിരിലെ മരങ്ങള്‍, ജൈവം, പ്രണയഭേദങ്ങള്‍, എഴുതുന്ന പെണ്ണേ, വലുതാവേണ്ട, വൈക്കോല്‍പ്പാവ, തുടങ്ങിയ കവിതകള്‍.